Wednesday, December 29, 2010

Σρι Λάνκα





Το νησιωτικό κράτος της αρχαίας Ταπροβάνης βρίσκεται 850 χιλιόμετρα βόρεια του Ισημερινού και αποτέλεσε, κατά καιρούς, στόχο διαφόρων κατακτητών, όπως οι Άραβες, οι Πορτογάλοι, οι Ολανδοί και οι Βρεττανοί. Θεωρείται η "Μέκκα" του Βουδισμού Θεραβάντα, με δεκάδες ναούς και χώρους προσκυνήματος, μερικοί από τους οποίους αποτελούν απαράμιλλης ομορφιάς έργα τέχνης και προσελκύουν χιλιάδες πιστούς, από όλον του βουδιστικό κόσμο. Παράλληλα, ήταν ο τόπος εξορίας του πρίγκημα Ράμα και της γυναίκας του Σίτα, σύμφωνα με το αρχαίο ινδικό έπος της Ραμαγιάνα.

Οι Βέντα, οι αυτόχθονες κάτοικοι του νησιού, περιορίστηκαν από τους Σιναλέζους, οι οποίοι κατέκτησαν την Κεϋλάνη στις αρχές του 6ου αιώνα. Αρκετά αργότερα, οι Ταμίλ εποίκησαν το Βόρειο τμήμα του νησιού, όπου ζούν μέχρι και σήμερα, περιορισμένοι και εξαθλιωμένοι, ιδιαίτερα μετά τη συντριπτική ήττα τους στον εμφύλιο, που έληξε μόλις πριν ένα χρόνο.

Το εξαιρετικά γευστικό τσάι της Κεϋλάνης, δικαιώνει τη φήμη του, ως το καλύτερο στον κόσμο.

Πάνω απ' όλα όμως, αυτό που μας ενθουσίασε σε αυτό το ταξίδι, ήταν η εκπληκτικά όμορφη και φορτωμένη θετική ενέργεια φύση της Σρι Λάνκα, που μας ηρέμησε και μας έκανε να νιώσουμε λίγο σαν να ξαναγεννηθήκαμε.

Sunday, October 31, 2010

Ιορδανία


Το φετινό μας ταξίδι ξεκίνησε στην Ιορδανία. Με δύο πανέμορφους Ιορδανούς - του πρακτορείου - να μας ξεναγούν τη νυχτερινή ζωή του Αμμάν. Οι Ιορδανοί έχουν περίπου τη δική μας ιδιοσυγκρασία. Είναι ζωντανοί, εξωστρεφείς, ιδιαίτερα επαρμένοι και σωβινιστές και με μια μοναδική αίσθηση του χιούμορ.
Η ξενάγηση στην Πέτρα ήταν από τις μαγευτικότερες της ζωής μου. Καμμία φωτογραφία δεν μπορεί να αποδώσει την αίσθηση που βίωσα, όταν μέσα από το λαξευμένο στενό φαράγγι αντίκρυσα τον "Θησαυρό", το γνωστότερο, αλλά ελάχιστο τμήμα της πόλης των 35.000 κατοίκων κάποτε.

Η Γέρασα, με τα καλοδιατηρημένα ψηφιδωτα της δάπεδα και τον - ακόμα εν ενεργεία - ρωμαϊκό ιππόδρομο, ήταν μια πραγματική έκπληξη.
Δυστυχώς, η επίσκεψή μας στη χώρα κράτησε μόνο δυό μέρες, καθώς ήταν μόνο ένας ενδιαμέσος σταθμός του ταξιδιού.

Thursday, September 9, 2010

Λεωνίδας ντε Πιάν

" ...Ο Λεωνίδας Ντε Πιαν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Το 1945, σε ηλικία 17 ετών, αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα στη Σχολή Πράτσικα. Ομως, το αρχαιολατρικό πνεύμα της δεν τον εκφράζει. Αποφασίζει να απευθυνθεί στο Βρετανικό Συμβούλιο προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες για σπουδές στη Σχολή του Royal Ballet του Λονδίνου, όπου έγινε δεκτός το 1947. Η διεθνής σταδιοδρομία του αρχίζει το 1950. Επί είκοσι χρόνια χορεύει ως σολίστ στο Grand Ballet du Marquis de Cuevas, στο American Ballet Theatre, στα Ballets de France και στα Μπαλέτα του Jean Babille. Στα 1961-62, σοβαροί λόγοι υγείας τον αναγκάζουν να εγκαταλείψει τη σκηνή. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, αφοσιώνεται στη διδασκαλία και ξεκινάει την καριέρα του στη χορογραφία. Το 1974 ιδρύει μαζί με τη σύζυγό του Ρενέ Κάμμερ το πρωτοποριακό «Κέντρο Κλασικού Μπαλέτου».
«Μπορεί να ήμουν ένας μέτριος χορευτής, δεν ήμουν όμως ένας μέτριος άνθρωπος...». Ηταν μία από τις αγαπημένες του φράσεις όταν στην σχολή του, στην οδό Δεινοκράτους στο Κολωνάκι, έδινε (επί δεκαετίες) επαγγελματικά μαθήματα κλασικού χορού. Ενα ανέκδοτο και την ίδια ώρα μια συμβουλή ζωής από τις πολλές που χάριζε απλόχερα την ώρα που δίδασκε. Από τα χέρια του πέρασαν γενιές και γενιές χορευτών, οι οποίοι θα θυμούνται τις ευφάνταστες διορθώσεις και το χιούμορ του. Ηταν ένας από τους σπουδαιότερους, «δικούς μας» ballet masters. Για πάντα στην καρδιά και στη μνήμη μας." Σάντρα Βούλγαρη, Καθημερινή 23.12. 2008

Wednesday, May 5, 2010

Ναυπλίου συνέχεια - Η κατάντια ενός μνημείου - Μπούρτζι

Αυτό είναι το Μπούρτζι. Ένα μοναδικό, στο είδος του, μνημείο της χώρας. Βρίσκεται στον θαλάσσιο χώρο του Ναυπλίου, απέναντι από το λιμάνι και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στολίδια της πόλης, αλλά και της Ελλάδας. Για όσους βέβαια το βλέπουν από μακρυά. Για όσους πλήρωσαν τα 4 € στο καραβάκι για να πάνε απέναντι (πρίν την μετατροπή του νομίσματος, η τιμή ήταν 500 δραχμές), η εικόνα του εσωτερικό του κάστρου θα τους απογοητεύσει. Εγκατάλειψη, βρωμιά, σκουπίδια, παλιοί εξοπλισμοί παρατημένοι παντού, σπασμένες πλαστικές καρέκλες, κ.ο.κ. Οι φωτογραφίες αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της κατάντιας του θαλασσινού κάστρου. Για να μην συζητήσουμε για τον διασυρμό της χώρας μας στο εξωτερικό (ως αποτέλεσμα του τρόπου που φροντίζουμε τα μνημεία μας).

Ποιός τελικά ευθύνεται για αυτές τις εικόνες; Ποιός είναι ο "ανευθυνουπεύθυνος" για το χάλι του μνημείου; Ας σημειώσουμε ότι ο Δήμος Ναυπλιέων είναι από τους πλουσιότερους Δήμους της χώρας. Ακόμη και αν δεν ευθύνεται γι' αυτό το χάλι, μήπως θα έπρεπε να πάρει κάποτε την κατάσταση στα χέρια του, μιας και τα έσοδα από την τουριστική αξιοποίηση του χώρου, αλλά και της πόλης γενικότερα καταλήγουν σε αυτόν;





Tuesday, February 23, 2010

Δήμος Ναυπλιέων - Απαγορεύσεις



Η πινακίδα το λέει σαφώς: "Απαγορεύεται η τοποθέτηση κυψελών από το Δήμο". Φαντάζομαι ότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι μπορούμε να τοποθετήσουμε κυψέλες, ή ...οτιδήποτε άλλο. Ή μήπως οι υπάλληλοι του Δήμου Ναυπλιέων θα πρέπει να ξαναγυρίσουν στο δημοτικό σχολείο να ξαναδιαβάσουν λίγο συντακτικό;
Η συγκεκριμένη πινακίδα βρίσκεται στο Ναύπλιο, στον δρόμο προς την παραλία της Καραθώνας.

Thursday, February 11, 2010

Δεκατέσσερα μικρά μαθήματα για έναν μεγάλο κόσμο

"... η Καθηγήτρια του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ιστορικός κ. Μαρία Ευθυμίου, προσφέρει μια σειρά ελεύθερων μαθημάτων με τίτλο Δεκατέσσερα Μικρά Μαθήματα Για Έναν Μεγάλο Κόσμο. Στα μαθήματα αυτά -που θα συνοδεύονται και με ανάγνωση χαρακτηριστικών κειμένων (έχετε ακούσει κελτικά;),προβολή διαφανειών και ακρόαση σχετικής με το εκάστοτε θέμα μουσικής(από γρηγοριανούς ύμνους μέχρι και πορτογαλέζικα φάδος)-θα γίνει προσπάθεια να εντοπιστούν οι μεγάλες τομές και φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας και να αναδειχθούν τα γενικά χαρακτηριστικά ευρύτερων πολιτισμικών περιοχών της γής, με έμφαση στις κεντρικές παραμέτρους που διαμόρφωσαν τους μεγάλους επώνυμους πολιτισμούς...Εμείς που παρακολουθήσαμε αυτά τα μαθήματα στην αίθουσα εκδηλώσεων του 6ου δημοτικού σχολείου Καλλιθέας,- όπου πραγματοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του Ε.Κ.Π.Α. και της Σχολικής Συμβούλου της 46ης Π.Δ.Ε.Α.- με πολλή χαρά θα ακολουθήσουμε ξανά την κ. Ευθυμίου σε αυτό το ταξίδι που θα γίνεται πια και στη γειτονιά μας στο χώρο της Εστίας Νέας Σμύρνης(Παλαιολόγου 1) από την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου και κάθε Πέμπτη 6-9 μ.μ.,με ελεύθερη είσοδο."

Saturday, February 6, 2010

Σωκράτης

"Πως να μην ερωτευτείς το Σωκράτη! Ήταν καλόψυχος, σθεναρός, έξυπνος, ειρωνικός, ανεκτικός και ταυτόχρονα άτεγκτος. Πότε πότε γεννιούνται στη Γή άνθρωποι αυτού του πνευματικού αναστήματος, άνθρωποι χωρίς τους οποίους όλοι μας θα είμαστε διαφορετικοί΄ ο νούς μου πηγαίνει στον Ιησού, στο Γκάντι, στο Βούδα, στο Λάο Τσε και στον Άγιο Φραγκίσκο. Υπάρχει όμως κάτι που διακρίνει το Σωκράτη από όλους τους άλλους και είναι το γεγονός ότι, ως άνθρωπος, ήταν απόλυτα φυσιολογικός. Και πράγματι, ενώ για τους μεγάλους που ονόμασα τώρα δα, όλο και κάποια υποψία υπάρχει πως ήταν λιγουλάκι αλλοπαρμένοι, πράγμα που συνέβαλε στην εξαιρετικότητά τους, για το Σωκράτη δεν χωρεί αμφιβολία: ο αθηναίος φιλόσοφος ήταν άνθρωπος τελείως απλός, άνθρωπος που δεν κήρυσσε προγράμματα λύτρωσης και δεν αξίωνε να σέρνει πίσω του στίφη οπαδών. Ενδεικτικά αναφέρω ότι συνήθιζε μάλιστα, πράγμα πρωτοφανές για τον κύκλο των προφητών, να συχνάζει στα συμπόσια, να πίνει και, αν τύχαινε, να κάνει έρωτα και με καμιά εταίρα..." Λουτσάνο Ντε Κρεσέντσο, Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας.

Saturday, January 30, 2010

Η κοινωνική ζωή κατά τον 11ο αιώνα

Η κοινωνική ζωή στο Βυζάντιο κατά τον 11ο αιώνα σύμφωνα με το Στρατηγικόν του Κεκαυμένου


http://www.eun.org/ww/en/pub/virtual_school/depts/greek/resources/culture/greek_culture_and_european_civ.htm

Η θέση της γυναίκας στην Αρχαία Ελλάδα

Από τον οίκο του πατέρα στον οίκο του συζύγου: η συμβολή της γυναίκας στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική και θρησκευτική ζωή της αρχαίας πόλης, με έμφαση στην Αθήνα και τη Σπάρτη».


http://users.att.sch.gr/ikomninou/ancient%20greeks%201.htm