" ...Ο Λεωνίδας Ντε Πιαν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Το 1945, σε ηλικία 17 ετών, αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα στη Σχολή Πράτσικα. Ομως, το αρχαιολατρικό πνεύμα της δεν τον εκφράζει. Αποφασίζει να απευθυνθεί στο Βρετανικό Συμβούλιο προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες για σπουδές στη Σχολή του Royal Ballet του Λονδίνου, όπου έγινε δεκτός το 1947. Η διεθνής σταδιοδρομία του αρχίζει το 1950. Επί είκοσι χρόνια χορεύει ως σολίστ στο Grand Ballet du Marquis de Cuevas, στο American Ballet Theatre, στα Ballets de France και στα Μπαλέτα του Jean Babille. Στα 1961-62, σοβαροί λόγοι υγείας τον αναγκάζουν να εγκαταλείψει τη σκηνή. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, αφοσιώνεται στη διδασκαλία και ξεκινάει την καριέρα του στη χορογραφία. Το 1974 ιδρύει μαζί με τη σύζυγό του Ρενέ Κάμμερ το πρωτοποριακό «Κέντρο Κλασικού Μπαλέτου».
«Μπορεί να ήμουν ένας μέτριος χορευτής, δεν ήμουν όμως ένας μέτριος άνθρωπος...». Ηταν μία από τις αγαπημένες του φράσεις όταν στην σχολή του, στην οδό Δεινοκράτους στο Κολωνάκι, έδινε (επί δεκαετίες) επαγγελματικά μαθήματα κλασικού χορού. Ενα ανέκδοτο και την ίδια ώρα μια συμβουλή ζωής από τις πολλές που χάριζε απλόχερα την ώρα που δίδασκε. Από τα χέρια του πέρασαν γενιές και γενιές χορευτών, οι οποίοι θα θυμούνται τις ευφάνταστες διορθώσεις και το χιούμορ του. Ηταν ένας από τους σπουδαιότερους, «δικούς μας» ballet masters. Για πάντα στην καρδιά και στη μνήμη μας." Σάντρα Βούλγαρη, Καθημερινή 23.12. 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment